چگونه طراحی قالب گیری تعبیه شده را انجام دهیم؟

1، انتخاب درج
انتخاب اینسرت اولین گام در طراحی قالب‌گیری است که مستقیماً بر عملکرد، هزینه و سختی ساخت محصول تأثیر می‌گذارد. هنگام انتخاب درج باید عوامل زیر را در نظر گرفت:
سازگاری مواد: درج باید سازگاری خوبی با بستر پلاستیکی داشته باشد تا از تمرکز تنش ناشی از عدم تطابق مواد، که می تواند منجر به ترک خوردن یا تغییر شکل محصول نهایی شود، جلوگیری کند. درج های فلزی معمولاً نیاز به درمان خاصی مانند آبکاری یا پوشش دارند تا چسبندگی آنها با پلاستیک افزایش یابد.
شکل و اندازه درج ها: شکل و اندازه درج ها باید مطابق با الزامات طراحی محصول باشد، در حالی که محدودیت های فرآیند تولید قالب و قالب گیری تزریقی در نظر گرفته می شود. لبه های قطعات تعبیه شده باید با انتقال صاف طراحی شود تا از گوشه های تیز جلوگیری شود تا تنش برشی در جریان پلاستیک کاهش یابد و از بروز ترک یا تاب برداشتن جلوگیری شود.
ضریب انبساط حرارتی: با توجه به متفاوت بودن ضرایب انبساط حرارتی مواد پلاستیکی و جاسازی شده، تغییرات اندازه این دو در حین فرآیندهای گرمایش و سرمایش باید در طراحی در نظر گرفته شود و شکاف ها یا اقدامات سازه ای مناسب برای جذب اختلاف حرارتی در نظر گرفته شود. گسترش
2، اصول طراحی
ثبات ضخامت دیوار: حفظ ثبات در ضخامت دیواره پلاستیکی در اطراف درج به کاهش تمرکز تنش در طول قالب‌گیری تزریقی و بهبود استحکام و پایداری کلی محصول کمک می‌کند.
زاویه کشش: یک زاویه کششی مناسب برای جداسازی درج ها و اجزای پلاستیکی طراحی کنید تا اطمینان حاصل شود که محصول می تواند به آرامی از قالب خارج شود و از آسیب جلوگیری شود.
مکان یابی و تثبیت: قطعات تعبیه شده باید به طور دقیق در قالب قرار گیرند تا از جابجایی در طول فرآیند قالب گیری تزریقی جلوگیری شود. روش های متداول تثبیت عبارتند از snap in، press in یا مکش مغناطیسی و غیره. انتخاب خاص باید به طور جامع بر اساس عواملی مانند اندازه، شکل و فشار تزریق درج در نظر گرفته شود.
3، طراحی قالب
طراحی قالب یک حلقه کلیدی در فرآیند قالب گیری درج است که به طور مستقیم بر کیفیت و راندمان تولید محصول تأثیر می گذارد. هنگام طراحی قالب باید عوامل زیر را در نظر گرفت:
مواد قالب: مواد قالب باید مقاومت در برابر سایش، مقاومت در برابر حرارت و مقاومت در برابر خوردگی داشته باشند تا از طول عمر قالب و دقت محصول اطمینان حاصل شود.
سیستم خنک کننده: یک سیستم خنک کننده معقول طراحی کنید تا اطمینان حاصل شود که قالب می تواند به سرعت گرما را در طول فرآیند قالب گیری تزریقی دفع کند، تغییر شکل حرارتی را کاهش دهد و ثبات ابعادی و کیفیت سطح محصول را بهبود بخشد.
سیستم اگزوز: طراحی قالب باید شامل یک سیستم اگزوز معقول مانند شیارهای اگزوز یا سوزن های تهویه باشد تا اطمینان حاصل شود که پلاستیک می تواند به آرامی در حفره قالب در حین تزریق پر شود و از عیوب مانند حباب یا ضربه های کوتاه جلوگیری شود.
نصب جاسازی شده: ساختار قالبی را طراحی کنید که نصب و موقعیت یابی تعبیه شده را تسهیل کند، مانند استفاده از سیستم تغذیه خودکار یا دستگاه موقعیت یابی دستی، برای بهبود کارایی تولید.
4، تنظیم پارامتر فرآیند
دمای قالب‌گیری تزریقی: دمای قالب‌گیری تزریقی را بر اساس نوع پلاستیک و جنس درج تنظیم کنید تا اطمینان حاصل کنید که پلاستیک می‌تواند کاملاً ذوب شود و به طور یکنواخت به دور درج بپیچد.
فشار تزریق: فشار تزریق باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا اطمینان حاصل شود که پلاستیک می تواند به طور کامل قالب را پر کند، در حالی که از فشار بیش از حدی که می تواند باعث آسیب قالب یا تغییر شکل محصول شود، اجتناب شود.
سرعت تزریق: کنترل سرعت تزریق تاثیر بسزایی بر کیفیت محصول و راندمان تولید دارد. سرعت قالب‌گیری تزریقی سریع‌تر می‌تواند به کاهش زمان ماندن مذاب در قالب و کاهش خطر تخریب حرارتی کمک کند، اما همچنین ممکن است منجر به تمرکز تنش و تولید حباب‌ها شود.
5، راه حل برای مشکلات رایج
ترک ها و تغییر شکل ها: با بهینه سازی طراحی درج، تنظیم دما و فشار تزریق و افزایش زاویه کشش می توان از بروز ترک ها و تغییر شکل ها کاست.
حباب ها و شات های کوتاه: بهینه سازی سیستم اگزوز قالب، تنظیم سرعت تزریق و فشار و حفظ یکنواختی مذاب می تواند به کاهش عیوب مانند حباب ها و شات های کوتاه کمک کند.
افست درج: با بهبود دقت موقعیت قرارگیری درج، افزودن اقدامات تثبیت کننده، بهینه سازی ساختار قالب و سایر روش ها، می توان از افست درج در طی فرآیند قالب گیری تزریقی جلوگیری کرد.